Ishtar, Sandrine en Brahim naar finale Eurosong.

Ishtar en Sandrine hebben de tweede halve finale van Eurosong gewonnen. De kijker gaf een dolgelukkig Ishtar goud, Sandrine kreeg zilver. De verkouden Geena Lisa werd laatste, en ook voor Tabitha Cycon is het Eurosong-avontuur afgelopen. Brahim kreeg van de jury nog een wildcard voor de finale volgende week, waarin verder nog Paranoiacs en Nelson zitten.

Straffe halve finale
In de tweede halve finale zaten straffere kandidaten dan in de eerste, waardoor de jury en de kijkers het bijzonder moeilijk kregen een favoriet aan te duiden. Deze aflevering bevatte alleszins de beste stemmen, maar die hebben natuurlijk niet automatisch ook de beste nummers of de beste acts. In de rest van Europa lijken ze zich van dat probleem alleszins niet veel van aan te trekken, en hebben ze al een paar 'foertnummers' gekozen in plaats van 'serieuze' inzendingen. Zo stuurt Ierland een kalkoen, Letland stuurt piraten, en Finland stuurt een metalgroep met een (niet al te denderend) nummer in het Fins.

Geena Lisa
Geena Lisa mocht als eerste dingen naar de stemmen van de kijker. Ze had haar zwarte uniformpje ingeruild voor een rood exemplaar met een enorme split vooraan, maar verder zat er niets nieuw in haar act. De vier 'kloontjes' waren weer van de partij, de 'draailier' ook... De zang was echter veel minder toonvast dan in de voorrondes, maar dat lag aan de verkoudheid van Geena.

Marcel Vanthilt had deze keer wél naar het nummer geluisterd. Hij vond het beter dan de vorige keer en begon het zelfs al mee te neuzelen. Hij vond het echter ook "wat veel huisvlijt uit Vlaanderen, goed als eindwerk op een lokale muziekacademie maar meer ook niet." Katrina herhaalde nog eens dat het nummer typisch Eurosong is, en liet het aan de kijkers over om daar al dan niet voor te kiezen. Het werd 'niet', want 'Wheel of Time' haalde vandaag het minste stemmen. Kris Wauters vond de act één van de beste uit Eurosong, maar vroeg zich ook af of het nummer zou opvallen tussen de andere inzendingen op het Songfestival. Hij plaatste meteen ook een kanttekening bij zijn opmerking."Ierland stuurt immers een kalkoen", zei hij, waarna Vanthilt aanpikte met "dan kunnen wij een kip sturen!", verwijzend naar Geena Lisa. Ja, er werd wat afgelachen in die studio.

Tabitha Cycon
Tabitha Cycon had haar blauwe pyjama deze keer gelukkig thuisgelaten, en had hem ingeruild voor een stijlvolle zwarte creatie van Nicky Vankets - 'Vanklets' volgens Bart 'Jos Bosmans' Peeters. Haar kleinschalige 'Shiny Happy People'-act van vorige keer was helemaal omgetoverd tot iets grootser en blitser, maar het opgewekte gevoel was gebleven. Twee danseressen met zwarte leggings - heeft iemand een idee waarom die dingen terug in de mode zijn? - zwierden wat met hun kont naast de zangeres, terwijl drie achtergrondzangers in witte pakken achter haar stonden mee te klappen. Zij werkten zich nog wat meer op de voorgrond met een nieuwe gimmick, een amusant beatboxstukje op het einde van het nummer. Verder zette Tabitha een serieuze 'kwek' open, misschien een iets té grote, maar zingen kan ze natuurlijk wel. Het is natuurlijk niet omdat je het kan, dat je het ook zo sterk moet laten horen. Iets minder vocaal geweld had wellicht wat meer dynamiek in het nummer gestopt.

De jury was bijzonder positief voor Tabitha. Katrina was heel blij dat het advies van de jury over de act en de titel - het nummer heet nu 'It's a beautiful day' - werd opgevolgd. Ze noemde Tabitha "één van de beste stemmen" maar waarschuwde voor overdaad in verband met de dansers. "Misschien sta je nu wel een beetje in de schaduw van de dansers en de achtergrondzangers," dacht ze. Kris Wauters: "De act sluit nu veel beter aan bij de song. Het een happy song en de act straalt nu die sfeer uit." Marcel Vantilt zag wat meer erotiek, en was daar natuurlijk heel blij mee. De danseressen hadden van de oude bok ook wel iets schaarser gekleed mogen zijn, maar in de studio zag hij de close-ups van de achterwerken in de leggings misschien niet. Het nummer kon hem wel niet helemaal overtuigen. "Heel goed geprobeerd, maar net geen sigaar," besloot hij.

Sandrine
'Soulpraline' Sandrine - dixit Bart Peeters - had haar paarse jurk van in de voorrondes omgeruild voor een goudgeel exemplaar, "omdat ik vind dat je de mensen altijd iets extra moet geven." Ook haar kapsel was omgetoverd tot een enorme krullenbol. Haar in het wit gestoken dansers - wit is duidelijk de kleur van deze halve finale - hadden met een matrozenhoedje iets meer 'Village People'-gehalte dan de vorige keer, maar je moet natuurlijk al straffe toeren uithalen om op het podium op te vallen naast Sandrine. Met haar uitstraling heeft ze eigenlijk ook geen dansers rond haar nodig, en wat ons betreft mocht ze die huppelende matroosjes dan ook gewoon thuislaten. Enfin, het hoort er blijkbaar bij. 'I feel the same way' werd geweldig gezongen, maar van het nummer zelf blijft eigenlijk bitter weinig hangen.

Ook Sandrine mocht op veel lof rekenen bij de jury. "Je hebt veel 'star quality' en je bent het middelpunt van heel die act," zag Kris Wauters. Hij was "zeer benieuwd hoe je de act gaat aanpassen als de backing vocals live moeten". "Dit nummer kunnen we nu al sturen," vond hij, en hij wou het dan ook zeker terugzien in de finale. Hij begon dan opnieuw over die kalkoen, waarna Marcel Vanthilt hem weer onderbrak en uitriep: "Laten we een chocotoff sturen!". Katrina keek na die opmerking een beetje verontwaardigd, maar dat sloeg meteen om toen ze haar met superlatieven beladen commentaar mocht geven. Ze zag bij Sandrine namelijk de beste choreografie die ze ooit had gezien. "Fantastisch, geweldig en kippenvel," luidde het. Marcel Vanthilt had niet echt op de dansers gelet, maar vond hun Jean-Paul Gaulthier-look wel geslaagd. "Heel mooie pasjes," had hij gezien. Hij vroeg zich wel af "of het nummer sterk genoeg is om internationaal potten te breken. Maar die vraag is niet déze week aan de orde, maar wel volgende week. Tot volgende week!", orakelde hij.

Ishtar
Bij Ishtar was helemaal niets veranderd aan de act, en dat was ook helemaal niet nodig. Muzikanten met een instrument en een klassiek geschoolde zangeres, meer moet dat niet zijn. De huppelende gitarist blijft trouwens geweldig amusant om naar te kijken, de man begon er ocharme helemaal van te zweten. Je bent blijkbaar wel ofwel sterk voor, ofwel sterk tegen dit nummer in de fictieve taal. Het laat alleszins niemand koud, en dat kunnen we niet van alle deelnemende nummers zeggen.

Ishtar heeft volgens zangeres Soetkin trouwens kritiek gekregen uit de klassieke hoek, waar sommige mensen het blijkbaar belachelijk vinden dat 'serieuze' muzikanten meedoen aan zoiets commercieel als Eurosong. Erg toch, dat die hokjesgeest aan volwassen mensen terug kinderachtige manieren geeft. Je eigen (!) muziek spelen voor een groot publiek is dan slecht, maar andermans muziek spelen voor een select gezelschap is dan goed? En laat de subsidies maar komen? Alleszins, Ishtar heeft een origineel en tof nummer waarmee ons land het Songfestival kan winnen, en van ons mogen ze dat zeker proberen.

Kris Wauters werd nog steeds blij van het nummer. "Buiten de taal is er niks fake aan wat jullie doen, en dat voel je heel goed." Marcel Vanthilt zei dat zijn bakker, zijn beenhouwer en zijn moeder 'O julisi na jalini' goed vonden. "De enigen die het niet goed vinden zijn Sandra Kim en Lilliane Saint-Pierre, maar die hebben nooit smaak gehad," vond Vanthilt, die voor de rest zelf ook helemaal voor was. Hij besloot met "het zou gewoon een schande zijn als jullie niet in de finale zitten," en zo is dat. Ook Katrina werd vrolijk van het nummer. "Als het goed genoeg is voor de beenhouwer van Marcel, dan is het goed voor mij", luidde het.

Brahim
Brahim, die volgens Bart Peeters "zwoeler is dan Betty als ze zat is", vloog er meteen in met 'What I like about you'. Een beetje nasaal gezongen, een beetje falsetstem, het kwam er allemaal supernaturel uit bij Brahim, en hij werd daarbij prima ondersteund door twee achtergrondzangeressen en een -zanger. De break in het nummer kon ons minder bekoren, en voor de rest kabbelt het ook wel wat voort. Brahim heeft een hele goeie stem, maar niet het beste nummer.

Katrina vond 'What I like about you' nog beter dan vorige keer. "Jij bent zo ongelooflijk zelfzeker, je staat daar van 'laat alles maar aan mij over'". Ook de choreografie vond ze super, en heel professioneel gedaan. Marcel Vanthilt was het daarmee eens, maar kon het refrein niet echt onthouden. "Eerder de nummer twee," was zijn verdict. Kris Wauters zag ook dat het goed was: "Zoveel stijl, zoveel klasse, zoveel uitstraling op het podium, niets op aan te merken." Hij gaf ook nog een compliment voor de "schitterende backings van topniveau", en kon dan eindelijk zijn grapje vertellen: "Ik heb vernomen dat Ierland een kalkoen stuurt, en als we zo doordenken moeten we eigenlijk Samson sturen," was dat. "Maar toch liever Brahim", besloot hij.