Ik ben altijd op mijn hoede

Geachte Redactie, Dankie vir die plasing van die foto van "my" skip. Ek het eintlik met die EUROPA gevaar, maar die AFRIKA en die EUROPA was susterskepe en het identies dieselfde gelyk. Na verneem word is die AFRIKA deur 'n brand verwoes nadat die Italiaanse redery die skip aan die Universiteit van Alexandria in Egipte verkoop het, en studente dit aan die brand gesteek het. Wat van die EUROPA geword het, weet ek nie, maar daardie 11 000 ton skip leef ook nie meer nie. 

Peter Murray

*****

Opnieuw instortingsgevaar dak Europees Parlement. De rest volgt. 

enne ...  kunnen ze het dak zo niet laten ? Op een dag dat Philip Claeys afwezig is natuurlijk!

Christina

*****

Het teken van het kruis

In Engeland hebben rechtsgeleerden in dienst van de regering bepaald dat het dragen van religieuze kentekens op het werk verboden moet worden. Bravo zou je denken, maar zo eenvoudig is het niet. Zo zou het dragen van een kruis aan een halsketting of als speldje niet meer toegelaten zijn, terwijl hoofddoeken, tulbanden, soepjurken wel zouden mogen. Oekandana hoor ik u denken. Wel, omdat er in de heilige boeken van de RKK nergens staat dat het dragen van een kruisje verplicht is, terwijl in Mein Koran wel staat dat de hierboven genoemde attributen verplicht zijn. Moet er nog (woestijn-) zand zijn ?

Regus Patoff

*****

Uit het grote citatenboek van Prometheus

Aan filosoof Epicurus :Moest God geen kwaad toegelaten hebben , kenden we ook geen goed . En gelukkig voor de inzender :Moest God geen slimme mensen toegelaten hebben , bestonden ook de domoren niet. 

Okki

*****

De verandering van de NVA

NVA – Open VLD, oude politiek cultuur = een huwelijk van vriendjespolitiekIedereen kent ze wel. Gemeentes waar stelselmatig de belangen van sommige inwoners voorrang krijgen vóór die van anderen. Waar een lokale elite de dienst uitmaakt. De old-boys-netwerken, de ons kent ons kringetjes. Cliëntelisme als bestuurlijke modus operandi.Een elite die enkel het eigen belang dient. Waar deze elite te lang over de hoofden van de bevolking bepalen wat ook goed is voor de inwoners. Mensen zijn steeds meer op zoek naar alternatieven die hen structurele zeggenschap en controle garanderen van slechts eens per zes jaar een heel klein beetje. Als de combinatie NVA-Open VLD het voor te zeggen krijgt de volgende legislatuur zal dra blijken dat dit geen geschenk is voor Lubbeek. Wie niet in hun netwerk van vriendjespolitiek zit, vist achter het net, moet maar zien hoe zijn belang wordt behartigd.Theo Francken maakt de mensen wijs dat hij aan de kiezer de garantie op verandering bezit. Regelmatig verkondigt hij dat het gedaan moet zijn met de Lubbeekse vriendjespolitiek. Voorwaar een goed voornemen. Maar een voornemen die hij zelf anders interpreteert. Hij gaat gewoon op hetzelfde elan verder in een systeem van een arrogante elite die opereert uit eigenbelang. En dus ontstaat er cynisme, gaan steeds meer mensen nadenken of ze wel zouden kiezen op volstrekt waardeloze figuren die hen voor de verkiezingen van alles beloven zonder er zich aan te houden. En om zijn kiezers nog wat meer bij de neus te nemen zorgt hij ervoor om, in samenspraak met de huidige burgemeester, alleen in zijn straat veiligheidsmaatregelen te nemen. Vriendjespolitiek ? Natuurlijk niet : “U geeft mij wat en dan krijg jij ook iets van mij”?  En om de vermoedens van een politiek akkoord nog te accentueren, én de gemeenteraad buiten spel te zetten, spreekt men van een proefopstelling in de Houwaertstraat. Al jaren hadden de bewoners van de Houwaertstraat aangekaart dat er te snel gereden werd en dat het er niet veilig fietsen was. De heer Francken liet in HLN van 09/08/2012 aantekenen dat er pas dank zijn bemiddeling actie ondernomen werd. Vanzelfsprekend goed voor de bewoners van die straat. Het is dan wel spijtig dat er geen parlementslid in elke straat van Lubbeek woont. Wat hebben ze elkaar beloofd dat een doorwinterde politieker als de burgemeester de inwoners van andere straten vergeet? Verandering, meneer Francken ? Een kijk in mijn glazen bol. De eerste twee jaar van de nieuwe legislatuur is de heer Francken burgemeester (en dan minister) en geeft dan de fakkel door aan de heer Vranckx zodat laatstgenoemde de nodige beleidsjaren heeft om te genieten van een burgemeester-pensioen.

Eddy Elyn

*****

Geachte Redactie, democraten

Het zou op zijn minste beleefd zijn de vertaling erbij te voegen. Of denkt Angeltjes dat alle lezers van rond en na de 7O jaar Engels hebben geleerd ? Ja , goed het is een wereldtaal maar daarom kunnen wij het niet uit onze teen zuigen. En omdat wij die taal niet machtig zijn, zijn we daarom nog geen dommeriken, of wel ? Een beetje begrip en beleefdheid tegenover overtuigde VB-ers zou wenselijk zijn.

groeten van Adele en Gerald

NvdR Angeltjes:Wij hebben ons al meermaals in het verleden verontschuldigd bij onze lezers, dat we bij een beperkt aantal video's géén vertaling kunnen geven, omdat dit te omslachtig en te tijdrovend is.

Er zijn 2 keuzes : ofwel onthouden we een groot deel van de lezers de kans kennis te nemen van bepaalde zaken ofwel moet een kleinere groep aanvaarden dat een miniem deel van onze info niet voor hen toegankelijk is.  Meestal geven we met de begeleidende tekst de geest van de inhoud weer.

Mochten wij over een uitgebreide redactie beschikken, dan konden we elke video vertalen. Helaas, dat is niet het geval en mag ik uw begrip verzoeken voor het feit dat wij 7 dagen op 7 ter beschikking zijn en elke dag voor een uitgebreide en afwisselende inhoud zorgen in het Nederlands ? Met heel wat vertaalde artikels.  Als er dan 1 video gepubliceerd wordt in een taal die u niet beheerst, dan heeft dat niets te maken met onbegrip en zeker niet met onbeleefdheid onzerzijds.  

 *****

3M

heeft in gevangenis haar les goed geleerd, 'Religie' is immers 'het lichtend pad' voor elke crimineel in het gehucht B. Zum kotsen.

Gina

.

We hebben vorige week enkele video's getoond over de Republikeinse Conventie ; het is niet meer dan fair dat we u nu woord en beeld tonen van de Democratische Conventie. Hoogtepunten uit de speech van de First Lady, Michelle Obama.

Hou zakdoeken klaar, want uw zachte gemoed wordt op de proef gesteld. Wij veroorloven ons nog één politiek-incorrecte opmerking : de zwarte bevolking is meer dan goed vertegenwoordigd bij de Democraten.

Ray

Het Nieuwsblad neemt vandaag een stuk over dat via Facebook de aandacht vestigt op de schrijnende en onpersoonlijke aankleding van het Koningin Astridplein.  Wat vroeger een kleurrijk plein was met veel bloemen en groen is nu een troosteloze plek met plukjes gras, veel onkruid en de nodige afval. 

Op 28 juli 2011 vestigden wij bij Angeltes de aandacht op deze troosteloze toestand en het was toen niet onze eerste keer. dat we deze toestand aanklaagden. Even in herinnering brengen wat we toen schreven en toonden :

Lang voor Janssens

Tijdens Janssens

Dankzij Janssens

In de Canadese Franstalige provincie Québec ziet het ernaar uit dat er een machtswisseling zit aan te komen: de separatische partij, de Parti québécois,  zou volgens de laatste verkiezingsuitslagen op 32.7% der getelde stemmen komen.  De liberalen, de uittredende regeringspartij, komen op 30.6% en de conservatieven op 27%.  De socialisten stranden op 5.5%, goed voor één zetel. 

Als dit voorlopig stemresultaat zich voortzet dan zullen de separatisten 58 zetels in het parlement veroverd hebben, tegenover 46 voor de liberalen en 19 voor de conservatieven. 

In Québec wonen ca. 8 miljoen mensen, waarvan ca. 6 miljoen stemgerechtigd zijn.  De meerderheid spreekt Frans.  Het is de enige van de tien provincies in Canada, waarin Engels niet de hoofdtaal is.  Québec is bijna drie maal zo groot als Frankrijk.  Een aanzienlijk aantal inwoners wil nog steeds dat Québec onafhankelijk wordt.  Hoewel er al twee referenda zijn gehouden in 1980 en 1995, werden deze met een krappe meerderheid afgewezen.  Intussen werd Québec in 2006 door het Canadese parlement als aparte natie binnen Canada erkend door middel van een symbolische resolutie.

Een symbolische resolutie in Québec en een confederaal doekje voor het bloeden in Vlaanderen als troostprijs voor de droom van een onafhankelijke staat.

Floriaan Terbeke

Bron: 20 Min. online

+ Aanpassing 08.27 uur

Over een week op 12 september trekt Nederland naar de stembus.

Er hebben sedert de regering Rutte afgetreden is, heel wat veranderingen plaats gevonden in het politieke landschap en tegelijk zjn sommige tendenzen van vorige jaren overeind gebleven of bestendigd.

De liberale VVD van Mark Rutte houdt behoorlijk stand, wat ongebruikelijk is voor een regeringspartij die de boeken heeft neergelegd.  De christendemocratische coalitiepartner, CDA, die eens de overheersende grote partij was in Nederland, blijft zitten met de kleine percentjes, de prijs voor onduidelijkheid, inschikkelijkheid en "een beetje ja maar wat neen".  De gedoogpolitiek van Wilders' PVV heeft die partij geen goed gedaan : zij verliest in de peilingen ruim 1/3 van haar vorige zetelaantal.

Links is na de KO van vorige jaren, duidelijk terug in opmars.  Na het débâcle van de PvdA met Job Cohen is de nieuwe voorman,  Diederik Samson, op korte tijd een van de lievelingen van de Nederlandse kiezers geworden. De man zweert bij hoog en laag bij de multiculturele maatschappij en die boodschap, hoe onbegrijpelijk ook voor ons, slaat aan. Hetzelfde kan gezegd worden over de plotse opmars van de extreem-linkse SP die al verschillende malen in de peilingen als de grootste uit de bus is gekomen.

Nederland is duidelijk op drift en op zoek naar zijn identiteit. De zekerheden zijn verdwenen, men klampt zich niet langer vast aan maatschappelijke opvattingen maar zogenaamd charismatische politici worden achterna gehold, Samson van de PvdA, Roemer van de SP en Marc Rutte van de VVD. Het fenomeen is niet onbekend in Vlaanderen. Wat de heren ook beweren en waar zij ook voor staanis ondergeschikt aan de mate van hun telegenieke persoonlijkheid. 

Bij het grote lijsttrekkersdebat in Carré gisteravond dat uitgebreid werd gecovered door de media viel de voorspelling van Geert Wilders op, dat over één jaar de euro zal verdwenen zijn.  Na Marine Le Pen van het Franse Front National en de Ware Finnen is dit de derde rechtse leider in Europa die zich aan deze voorspelling waagt.  Het gaat hem niet om gelijk of ongelijk maar als de gemeenschappelijke munt mocht verdwijnen, zou het minimaal democratisch verantwoord en nodig zijn, dat er ook bij verteld werd, welke scenario's hierbij moeten gevolgd worden en vooral wat de weerslag zal of kan zijn voor de burgers. Of we dergelijke eerlijkheid kunnen verwachten van types zoals Herman van Rompuy of de heer Draghi van de ECB, daar kunnen we categoriek neen op zeggen.  Maar wie gaat ons dan wel de waarheid vertellen ?

Ray

De berg Tokachi (2077 m) is een actieve vulkaan in het Daisetzuan Nationaal Park in Hokkaido. Hij behoort tot de 100 Bekende Bergen in het mooie Japan.

Vanavond op Een in Villa Vanthilt, kapitein Anke Vander mersch. Het gebeurt zeer zelden dat wij een programma van de VRT aankondigen maar dit vinden wij een gerechtvaardigde uitzondering waard.

Sorry, dat we er niet over zwijgen, maar de vrijlating van Michelle Martin ligt zwaar op onze maag. Het gaat om het monster Martin dat niet verdiende nu vrij te komen, het gaat om het land B en zijn malloten van politici die te lam en te dom zijn om te handelen zoals de burgers het van hen verwachten en het gaat om het onpeilbare verdriet van medemensen, dat ons blijft beroeren. En nu komt er nog een element bij : de hypocriete nonnen van Malonne.

De Klaren hebben gelogen en zaken verzwegen, zodat het nog nauwelijks christelijk te noemen valt.

Het blijkt dat een kwezel uit dat klooster reeds 16 jaar geleden een schriftelijke relatie onderhield met Michelle Martin. Voor een goed begrip moet men weten dat in oktober 1996(dus 16 jaar geleden) meer dan 300.0000  mensen met witte balonnen door Brussel stapten om hun woede, afkeer en verdriet te tonen naar aanleiding van de ontknoping in de ontvoeringen van Dutroux & co. En dat miljoenen die thuis zaten, het volmondig eens waren met de manifestanten.

Tijdens het proces van de monsters zaten die in kooien van kogelvrij glas omdat er gevreesd werd dat ze in de rechtzaal zouden afgeschoten worden.

En dan ... op dat eigenste ogenblik voelt een kwezel uit Mallone de christelijke drang en opstoot om haar barmhartigheid te tonen en zoekt zij contact met 3M.  Zij voelt medelijden met een moeder van twee kinderen die andere ontvoerde en misbruikte kinderen van radeloze en ontredderde ouders liet creperen als ratten.

Waarom is die non uit Malonne beginnen brieven schrijven en sympathie opvatten voor de blonde langharige Michelle Martin ?  Dit is toch een strikt legale vraag die wij stellen, die niet eens tendentieus is. Welke donkere gevoelens moet er in de ziel van deze non rondgeraasd hebben om sympathie op te vatten voor een verwerpelijke vrouw die door de ganse natie samen met haar afschuwelijke man aan de galg gewenst werd ? Het woord sympathie vinden wij niet uit, het werd door de woordvoerder van de bisschop gebruikt.  

Wat heeft deze non haar medekwezels wijsgemaakt om dezen te overtuigen  M.M. in hun midden op te nemen ?  Vele nieuwe vragen zijn er sinds het bekend worden van dit correspondentie-relatietje gerezen.

De uitleg uit naam de bisschop in deze was totaal naast de kwestie en toonde duidelijk aan dat de man uit zijn kazuifel stond te kletsen. Alweer een slechte beurt voor een kerkvader in deze dubieuze affaire.  Een ding staat  als een paal boven water: de nonnen van Malonne zijn hypocriete liegebeesten en zij bevestigen alleen maar de gang van zaken in het kerkelijke rattennest.

Senior & Ray

Pst :  Misschien weet Toon D een antwoord op onze vragen ?
 

La Famille Floddèr-Coboer

In het week-endwerden we nog eens aangenaam verrast op de beide regimezenders met een foto-shoot van de ganse keuninklijke en prinselijke reutemeteut.  Het decor :  in de grote hof waar kwien Paola komkommers, tomaten en patatten kweekt.

Als eerste kwamen Albèir II en zijn vespa-gade aan de beurt. Ik denk dat Paola niet op de hoogte was van wat er stond te gebeuren want ze keek naar het vogeltje zoals een koe die voor de eerste maal in de weide een trein in de verte ziet voorbij razen. Gelukkig maar dat ze aan Albèir zijn arm hing of ze lag er horizontaal bij van verwondering.

Dan zwenkte de camera naar de ontbaarde Fluppe (hij heeft zijn baard aan Wathelet jr. doorverkocht!) met de eeuwig lachende Mathilde . Hun joelende bende spruiten mocht uiteraard ook in beeld komen, zelfs het apart begaafde Emanuelleke. Het ventje was een en al leven omdat hij vandaag naar een nieuwe school mag gaan ... hoera, hoera ... of is het eureka ?

Aan de keuninklijke zitbank in de hof stonden zowaar de Lorre en zijn nazaten al te wachten om vereeuwigd te worden. Claire was zo te zien dolblij dat hare kebber er terug mocht bijhoren èn zij natuurlijk ook. Zij pakte voor het oog van de camera de Lorre eens goed bij zijn gilet en draaide van emotie haar tong in  zijn rechteroor. Dit was een voorsmaaktje van hetgeen de Lorre kon verwachten als straks voor het slapengaan Claire er klaar voor is.

Ook Astrid was van de partij met man en kientjes, zij het minder opvallend. Zij kwamen nog maar pas uit de keuninklijke kapel en waren hun hostie nog aan het verteren.

Maar het grote moment, le moment suprême, waar iedereen reikhalzend naar uitkeek was aangebroken. Daar kwam zij aangesjoefeld. ... de enige, unieke, onsterfelijke Spaanse madonna...donna Fabiola di mora Y Aragon.  Haar zorgvuldig uitgekozen outfit was weer het neusje van de zalm, alleen al haar felgekleurde flodder pantalon deed de rest van de aanwezigen in het niets verdwijnen.  Zij moest opvallen om gezien te worden want zij verschrompelt in TGV-tempo en de kans is groot dat er binnen korte tijd alleen nog een kaspsel, zoals de schotelantenne bij een nieuwe Belg, ondersteund met een wandelstok op twee sloffen van tante Faby overblijft.

Als een of andere Albanees,ingehuurd door den Dee-jay uit Wilrijk, haar wil "neerleggen" zal het verdorie ne ferme sniper moeten zijn, Toen het ganse blauw bloed gezelschap bij mekaar stond maakte ik een optelsommetje van hun leefloon maar hield het vlug voor bekeken. Ik had echt geen goesting om voor het slapengaan nog een "perdolanneke" te slikken.

Senior

De eurocrisis was perfect voorspelbaar. Dat was één van de redenen waarom het Vlaams Belang (toen nog Vlaams Blok) in 1992 tegen het Verdrag van Maastricht heeft gestemd. Ook anderen hadden het bij het rechte eind. Een voorbeeld is de Nederlandse hoogleraar Arjo Klamer, met dit artikel in het linkse weekblad De Groene Amsterdammer.  Wat Klamer schrijft, is, op een paar details na, zodanig waarheidsgetrouw dat het lijkt alsof het vandaag (en niet in 2002) is geschreven. Het doel was toen al de stichting van een Europese superstaat, en niet zomaar de invoering van een eenheidsmunt.

Leuk hè, dat nieuwe geld? Mooi toch dat je het overal in Europa mag uitgeven? Brengt ons dichter bij elkaar, nietwaar? En willen we Duisenberg en Zalm geloven, dan kan deze euro ons alleen maar voorspoed brengen. Die euro, die kan niet meer stuk. Hoe goedgelovig kunnen we zijn?

Ik moet u bekennen dat ik ondanks mijn scepticisme tegenover de euro 2 januari als bijzonder heb ervaren. In de ochtend heb ik euro's gepind en daar heb ik later op de dag een kop soep en een salade mee betaald. Even voelde de wereld anders. De vrouw aan de kassa moest duidelijk nog wennen aan al die nieuwe muntjes, mensen konden geen eten kopen omdat ze alleen guldens hadden, anderen lieten trots hun euro's aan elkaar zien. Iedereen was er vol van. En dan de gedachte dat mensen door heel Europa dezelfde ervaringen hadden. Even was ik beneveld. Even dacht ik: misschien kan dit wel. Misschien hadden de voorstanders een punt, bevordert de euro het Europese gevoel, en zorgt het ervoor dat de Europeanen hun onderlinge verschillen opzij schuiven om er samen iets moois van te maken.
Maar zo mooi is die euro ook weer niet. Dan doel ik niet op de vage kleuren en de weinig tot verbeelding sprekende afbeeldingen. Nee, waar ik mee zit zijn de politieke consequenties van de euro. In tegenstelling tot wat de propaganda voorstelt, gaat het bij de euro niet om financieel gemak en economisch voordeel, maar is de inzet politiek van aard. «It's the politics, stupid.»

De euro is politiek.

Om te beginnen: zijn invoering is een politieke beslissing geweest om een politiek probleem op te lossen. Toen in 1989 Duitsland na de hereniging te machtig dreigde te worden, wilde Frankrijk dat Duitsland een deel van zijn macht zou overdragen. Het zat Frankrijk altijd al dwars dat Duitsland zo'n machtige munt had en daaraan allerlei economische en politieke voordelen ontleende. Mitterrand wist het wel. Opgave van de mark was de prijs die Duitsland moest betalen voor de hereniging. De Duitse bondskanselier Kohl ging akkoord, ondanks de protesten van zijn centrale bankier. Daarmee was de weg vrij voor de euro.

De politieke dimensie werd ook voorzien door de ontwerpers van het Verdrag van Maas tricht. Voorop stond de noodzaak van een verregaande politieke integratie van de lidstaten, een aanzet tot de federalisering van Europa. Maar dat laatste durfden de politici niet aan, uit vrees voor grote weerstand van de burgers. Delors en Lubbers, de Nederlandse premier die als voorzitter fungeerde, moesten inbinden. Maar de muntunie met de euro bleef overeind en kwam in het Verdrag van Maastricht.

De eurocraten troostten zich met de gedachte dat die verdere politieke unie wel afgedwongen zou worden als de euro eenmaal een feit was. Met andere woorden, de eurocraten zijn er steeds van uitgegaan dat de euro het instrument is om die verregaande politieke integratie af te dwingen. Doen ze voorkomen dat de euro een sluitstuk is van de Europese eenwording, dan is dat dus een leugen. Men zal wel gedacht hebben dat het een leugen was om ons bestwil: eerst moeten wij, de burgers, die euro accepteren, en dan kan er gewerkt worden aan de acceptatie van verdere integratie, oftewel een verdere afkalving van de soevereiniteit van de lidstaten. De strategie blijft achterbaks, een democratie onwaardig.

Vanwaar die politieke integratie?

Het heeft met macht te maken. Het succes van de euro hangt af van de politieke samenhang van Europa. Munten functioneren nu eenmaal slecht in politiek instabiele situaties. Wil een munt een wereldmunt zijn, zoals de euro pretendeert, dan moet dat politiek waargemaakt worden. De geschiedenis is daar al te duidelijk over. De ervaring van de Engelsen tijdens de Tweede Wereldoorlog is veelzeggend. Alles hadden ze over voor de continuering van een sleutelrol voor de pond sterling. Met veel kunst en vliegwerk hadden ze de pond verdedigd ondanks het feit dat de VS in economisch opzicht de Engelse economie reeds voorbijgestreefd waren.

De Tweede Wereldoorlog maakte een nieuw ontwerp van het internationale monetaire systeem noodzakelijk. Engeland zette zijn beste economen in voor de onderhandelingen. Maar ook Keynes kon niet voorkomen dat de Amerikanen de sterkste troeven hadden. Zo geschiedde het dat de dollar de sleutelrol kreeg toebedeeld in het befaamde Bretton Woods-systeem. Dit betekende dat buitenlanders, maar vooral de oliesjeiks, bereid waren dollars te accepteren als betaalmiddel, met als gevolg dat inmiddels zestig procent van alle dollars en dollartegoeden buiten de VS circuleren. Dat is fantastisch voor de Amerikanen, maar ze betalen er ook een prijs voor. Al die dollars maken het noodzakelijk dat Amerika nu en dan zijn spierballen laat zien en ingrijpt wanneer er trammelant is in het Midden-Oosten, en dat alles om het vertrouwen in de dollar vast te houden. Een wereldmunt heeft een wereldmacht nodig. De Japanners konden en wilden zo'n wereldmacht niet zijn en daarom is de yen ook geen wereldmunt, ook al was de Japanse economie de tweede economie ter wereld.

Nu is euroland de tweede economie ter wereld. En zijn politici willen dat de euro een wereldmunt wordt. We zullen het weten. Dit betekent dat de eurolanden niet alleen een gezamenlijk economisch en sociaal beleid zullen moeten voeren, maar vooral ook een gezamenlijk buitenlands beleid. Een Europees leger is onvermijdelijk. Een eigen buitenlands beleid voor Nederland zit er niet meer in. Zoiets duldt de euro niet.

Om die macht waar te maken zal verdere centralisatie noodzakelijk zijn. Gedonder met onverantwoordelijke overheden die te gemakkelijk toegeven aan veeleisende vakbonden en de eigen begroting uit de hand laten lopen, kan euroland niet verdragen. De eurocraten zullen er alles aan doen om de manoeuvreerruimte van afzonderlijke lidstaten in te perken. De nachtmerrie is een Argentijnse toestand in een land als Italië. Stel, dat land gaat failliet vanwege pensioenverplichtingen die het niet kan nakomen. In het huidige systeem heeft Italië geen instrumenten om er zelf uit te komen. Het enige wat er dan op zit, is dat de rest van euroland de Italianen uit de brand helpt. Daar zijn middelen voor nodig. En dus zal er een Europese belas ting komen. Ik zie het al aankomen: Nederlanders die belasting moeten betalen aan een entiteit waar ze weinig tot geen democratische controle over hebben. Ooit was dat een reden om tegen de Spanjaarden in opstand te komen.

Ik was tegen de euro omdat Nederland met die euro veel van zijn democratische en sociale verworvenheden zal verliezen. Nederland krijgt in Europa de rol die Texel heeft in Nederland. Dat Europa ooit een volwaardige democratie wordt met burgers die zich betrokken voelen, betwijfel ik. Het financiële regime van de euro is al verantwoordelijk voor een aanzienlijke afkalving van sociale voorzieningen en een grootse uitverkoop van de publieke zaak. Is dat de prijs die we willen betalen voor het gemak van zo'n muntje?

Zelf geef ik de voorkeur burger te zijn van een kleine, democratische, sociaal voelende, open en vitale gemeenschap. Zo'n grote eurocentrische kolos met zijn machtspretenties kan me gestolen worden. Daarbij komt dat Nederland een handelsland is, en een handelsland wil zich niet politiek binden zoals dat nu gebeurt.

Misschien woont u graag in een machtsblok dat het, met de Fransen voorop, tegen de Amerikanen wil opnemen. Misschien wilt u geloven dat zo'n groot Europa Nederland in het groot kan worden. Misschien heeft u geen moeite met dit eurocentrische gedoe, met zo'n Europese superstaat. Mijn vraag: wat als Europa politiek niet lukt? Wat als we er in democratisch en sociaal opzicht op achteruit gaan? En wat als onenigheid de lidstaten van elkaar vervreemdt? Dat zou niet de eerste keer zijn in de geschiedenis. Is de euro bestand tegen politieke instabiliteit?

Het antwoord is nee. Met 15 en straks 22 kapiteins* op het schip houdt dit politieke Europa geen stand. Daarom is de euro geen lang leven beschoren. Het komt goed uit dat we nu weten dat de overgang naar een andere munt goed mogelijk is, en nog leuk ook.

http://www.groene.nl/2002/2/weldra-sterft-de-euro

(overgenomen van de weblog van Philip Claeys)

* In 2012 staan we met 27 kapiteins aan het roer

In deze tijden van crisis, grote werkloosheid en belabberde financiën zou men de mening toegedaan zijn dat de hoofdverantwoordelijken in dit land zich hoofdzakelijk zouden inlaten met het trachten op te lossen van deze problemen.

Maar niets is minder waar. Zo leren de kranten ons vandaag dat de koning zijn minister van Buitenlandse Zaken naar het Zwitserse Sierre heeft gestuurd om er in zijn naam eretekens te gaan uitdelen. Dat minister Reynders dergelijke opdrachten met plezier uitvoert, is best mogelijk maar als belastingbetaler heb ik mijn bedenkingen over die middeleeuwse en totaal nutteloze praktijken.
Zoals dikwijls kan men vaststellen dat die eretekens vaak aan de verkeerde personen worden gegeven. We willen er een bak bier op verwedden dat de meest verdienstelijke personen die hulp boden na het vreselijke ongeval waarbij onder andere 22 schoolkinderen uit Lommel en Heverlee het leven lieten te vinden zullen zijn onder de redders die onmiddellijk ter plaatste kwamen om hulp te bieden.
We willen er twee bakken op verwedden dat de kans bijzonder klein is dat men tussen die eerste redders, die ook de enigen waren die werkelijk iets nuttigs deden, de namen van François Genoud, Jacques Melly of Ester Waeber Kalbermatten  te vinden waren. Nochtans zijn zij het die de eretekens in ontvangst mochten nemen en zogezegd de pluimen op hun hoed mochten steken. Bovendien moest de man met het laagste mandaat (burgemeester) zich tevreden stellen met de benoeming tot officier in de Kroonorde terwijl een regeringslid en de president van het Kanton het tot officier in de Leopoldsorde hebben geschopt. Wij begrijpen al die onzin en geldverspilling niet.

We hebben nooit begrepen waarom onze oom zaliger destijds een ereteken ontving omdat hij een aantal jaren als ambtenaar bij de overheid had gewerkt en geen enkele van mijn toenmalige chauffeurs die véél langer en misschien zelfs harder hadden gewerkt iets kreeg. Zelf beseffen we dat we als mandataris van het Vlaams Belang geen enkele kans maken om in de prijzen te vallen van deze wansmakelijke tombolapot. Hopelijk meent er geen enkele van onze lezers dat we nu jaloers zouden zijn. We hebben alleen een ingeboren afkeer van de huichelarij van sommige beroepspolitiekers en zijn de mening toegedaan dat de reis van één onzer ministers naar Zwitserland om er namens de Koning, en op onze kosten, eretekens te gaan uitdelen hiervan een goed voorbeeld was.

Men zegge het voort.

Freddy Van Gaever

Wij krijgen bij Angeltjes soms lezersreacties binnen waar we geen blijf mee weten. Onderstaand epistel vonden we bij Knack onder het artikel over de kandidatenvoorstelling van VB-Antwerpen door Filip Dewinter. Leest en geniet :

marrais | 4 september 2012

Rechts of Links, in de democratie is dat juist hetzelfde profitariaat. Kijk naar de VoLroDe liberalen, met chefs van de belgische politie en gerechtelijk repressie apparaat. Geen bal kan het hun schelen, de criminele en wereldunieke superboetes van de Talibans Van Mechelen, Bourgeois en Bungeneers. Het ook het Vals Blok dat arm in arm opkomt voor de rechten van de hoeren en tegelijkertijd voorstander is van vermelde gruwelijke superboetes, terwijl deze ploerrige bendes superpooiers en superracketeers ver van hun georganiseerde rotzooi wonen, in Ekeren, Schoten enz. rustig, veilig, groen, en ruim! Het Vals Blok dat met N-VA en alle andere paryijen kruipt voor de joden en ook dfe plicht de meningsuiting inzake de Holocaust aan banden legt met opiniewetten die overigens in vele EU lidstaten onbestaande zijn. Gaan zij die wetten afschaffen, en gaan die zgn rechtse partijen publieke excuses aanbieden voor de genocide 2000 antwerpen-be.info? En wat inzake eerherstel (geen amnestie aub) voor de "zwarten", want die heben het toch goed vooruit gezien, de ondergang van het communisme en den belgique. Maar neen, liever BHV en de brusselse multicul dan een onafhankelijk Vlaanderen in naam van het belgische profijt. vincent.marrais@inbox.lv

Knack

Fatwa over de vraag of de sluiting of het vernietigen van een kerk in een islamitisch land een onrecht is

 Uit de bundeling fatwa’s van Ibn Taymiyya, deel 28/547-645, uitgesproken door Taqi ud-Din Ahmad bin Taymiyyaa, één der invloedrijkste geleerden over de soennitische islam

 Vraag: “Mag de sluiting of de vernietiging van een kerk in een moslimland als een onrecht beschouwd worden?”

 Antwoord: “De bewering (van Egyptische christenen), dat ze door de moslims onfair behandeld worden omdat de kerken (door de moslims) gesloten werden is een leugen, die indruist tegen de consensus onder de moslims.  De geleerden van de geschriften der vier rechtsscholen (van de soennitische islam) Abu Hanifa, Malik, ash-Shafi’i, Ahmad ibn Hanbal en andere moslimleiders en de Mohammeds – Allahs zegen en heil wezen met hem – gezellen en hun volgelingen zijn allemaal dezelfde mening toegedaan.  Indien een moslim machthebber kerken in een door moslims geleid land laat slopen, zoals in Egypte, bijna overal in Irak, in Syrië enz., dan kan dit niet als een onrecht beschouwd worden.  Het speelt geen enkele rol of deze daad een persoonlijke beslissing of de voltrekking van aanbevelingen van anderen is.  De machthebber moet bij het vernietigen van kerken gehoorzaamd en geholpen worden door iedereen, die deze beslissing steunt.”

Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel

Het is in orde, het is de wil van allah

Voor het geval u het mocht vergeten zijn.

.

Vanmorgen werden aan de Helihaven naast de Schelde  bij Petroleum Zuid door een trotse Filip Dewinter de kandidaten voorgesteld aan pers en publiek die op 14 oktober a.s. naar een  van de 55 zetels in het Antwerpse stadhuis dingen.

Het is een evenwichtige mix geworden van uittredende raadsleden, gespreid over de 9 Antwerpse districten met enkele opvallende nieuwkomers en jonge kandidaten. Filip Dewinter, Anke Vandermersch en Wim Osselaer vormen trio aan het hoofd van de lijst die wordt afgesloten op 53 met de profvoetballer Wim Walschaerts, Nancy Verrijke op 54 en Gerolf Annemans als hekkensluiter. Zullen de laatsten bij de eersten horen ? Wij wensen het iedereen toe.

Op plaats 7 prijkt Sam van Rooy (27) industrieel ingenieur bouwkunde en co-auteur van "De islam, kritische opstellen over een politieke religie" en het boeiende "Europa wankelt". Sam is ongetwijfeld een aanwinst voor VB- Antwerpen. Wij komen later op zijn visie met betrekking tot de stedelijke politiek terug.

Verder zien wij op plaats 10 de 21-jarige student archeologie, Sam Cleymans en de even jonge Chana Elst als nummer 17. Tenslotte prijkt op plaats 43 onze Angeltjes vriendin Foxy, onder haar eigen naam Maryse Palemans, ambtenaar op rust. Ook over haar komen wij later terug met een uitgebreid interview.

Ray

Bende van Nijvel, of Bende van België?
Nog drie jaar en het laatste wapenfeit van de Bende van Nijvel, in november 1985, is verjaard. Misschien is er een sprankeltje hoop op opheldering. Men zou het DNA van de bendekiller ontrafeld hebben en er wordt opnieuw volop gezocht, in kringen van extreemrechts. Een goed spoor?

Vanaf deze week, en de volgende twee weken: het dossier "De Bende van Nijvel" onderzocht? Lees verder in 't Pallieterke.

En verder in dit nummer:

Over standaardtaal en wie haar geweld aandoet
Briefje aan Luckas vander Taelen
Extreemrechts in Wallonië
Electrabel is nog niet uitgeteld

't Pallieterke is vanaf dinsdag te koop in de dagbladhandel. (prijs 1,95 euro)

Niettegenstaande er ogenschijnlijk politieke rust is neergedaald over Noord-Ierland dat nog steeds tot het Verenigd Koninkrijk behoort, laaien de onderhuidse spanningen tussen de katholieke en protestantse gemeenschappen nog regelmatig op.

Noord-Ierland wordt bestuurd door een coalitie van voormalige aartsvijanden : premier is de vechtlustige  fanatiekeling, de protestantse dominee Ian Paisley en de vice-premier is de katholiek van  het vroegere Sinn Fein, Martin McGuinness.

Na tientallen jaren van burgeroorlog, moord en martelaarschap voor aanhangers van het IRA en brute tussenkomsten van het Britse leger, heerst er sedert 2007 een sluimerende vrede.  De zogenaamde "parades" zijn ook nu weer de reden dat de oude haat opnieuw aangewakkerd wordt.  Tijdens zogenaamde herdenkingsmarsen worden feiten uit de geschiedenis onder de aandacht gebracht en een van de problemen is, dat de protestanten deze manifestaties aangrijpen om doorheen katholieke wijken op te stappen met de nadrukkelijke bedoeling te provoceren. Ook de huidige rellen zijn een gevolg van een dergelijke parade.

In de loop van dit jaar zijn wij enkele dagen zowel in Dublin als in Belfast geweest. Het was lange tijd geleden en wij hebben met verschillende Ieren gesproken, zowel in de Republiek als in het door de Britten aangehechte Noord-Ierland. 

Nabij het indrukwekkend Stormont, het Noord-Ierse parlement vertelde een wandelaarster ons, dat zij zich vooral Britse voelde en met Ierland weinig wil te maken hebben, alhoewel ze er geboren is.  Zij was ontzettend enthousiast over het bezoek dat the Queen aan Belfast zou brengen.  Ook enkele katholieke Ieren vonden dat een verheugend gebeuren maar zij beklemtoonden dat dit bezoek van de Britse koningin aanleiding zou kunnen geven tot hernieuwde conflicten. Andere Sinn Fein aanhangers waren radicaal gekant tegen het bezoek van de vrouw die zij zien als het symbool van de vele slachtoffers van het Britse militaire optreden in het recente verleden.  Bloody Sunday (1972) is niet vergeten.

Wij hebben Belfast doorkruist met een toeristenbus en katholieke wijken zijn nog steeds door hoge muren omringd als waren het kampen : een ver doorgedreven vorm van apartheid.  Er ontstaan nog regelmatig opstandjes en vrouwen langs beide kanten hebben een overeenkomst dat als de jeugd op de vuist wil, zij met mekaar telefonisch contact opnemen om te proberen kleine veldslagen te verhinderen.  Ook oud-IRA-strijders zetten zich in om in scholen en jeugdclubs met hun verhalen over het bloedige verleden de jongeren aan te zetten om de strijd niet te hervatten.  

Niemand is inderdaad gebaat met een leven dat vervuld is met geweld en permanente bedreigingen.  De Noord-Ierse werkelijkheid toont echter aan, dat pacificatie die een van beide partijen met frustraties opzadelt, steeds opnieuw oude wonden openrijt. 

De Ieren moeten instaan voor hun eigen land.  Zolang de Britten dit stukje Ierland blijven bezetten en willen bezitten, zullen er steeds moeilijkheden opduiken.

Ray

Het klooster van de Arme Klaren in Malonne heeft al 16 jaar lang contact met Michelle Martin. Al in 1996, na de arrestatie van Martin, nam één van de zusters zelf contact met de ex-vrouw van Marc Dutroux.